Kabataş Erkek Lisesi’nde okurken yaşadığı bir gezi sırasında, CERN’de çalışma hayali kuran Erdem Yiğit Ertorer, bu hedefini takip etmeye devam etti. Lise eğitiminin ardından Boğaziçi Üniversitesi’nde fizik öğrenimi gören Ertorer, mezun olduktan sonra parçacık fiziği alanında doktora eğitimine ABD’deki Carnegie Mellon Üniversitesi’nde başladı. Ayrıca, CERN’deki CMS Deneyi çalışma grubuna da katıldı. Şu anda 26 yaşında olan Ertorer, lise gezisinde kurduğu hayalinin 10 yıl sonra gerçekleşmesinden dolayı mutluluk duyuyor. Ertorer’in hedefi ise CERN’de 10 yıl çalışmaya devam etmek. Genç bilim insanı, hayalini nasıl gerçekleştirdiğini ve gelecek hedeflerini şu şekilde anlatıyor: “Bilimle ilgilenmeye ortaokulda başladım. Lise yıllarımda ise fizik alanına olan ilgim arttı. Farklı ülkelerden okulların CERN’i ziyaret ettiğini öğrendim ve bunu öğretmenlerimle paylaştım. Sonuç olarak, öğretmenlerim ve okulumun desteğiyle CERN’e gidebildik. Gezide, şu anda Boğaziçi Üniversitesi’nde öğretim üyesi olan Doç. Dr. Bora Akgün ile tanıştım. Ona birçok soru sordum ve üniversitede hocam oldu. Şu anda CMS Deneyi için silikon modüller üretiyoruz ve bunları CERN’e gönderiyoruz. Yaz aylarında CERN’e gidip gönderdiğimiz modüllerin kullanımını gözlemliyor ve raporluyorum. 10 yıl sonra CERN’e yeniden gittiğimde büyük bir gurur ve mutluluk yaşadım. Lisedeki hayalimi gerçekleştirmek çok gurur verici. Aynı zamanda, diğer gençlere de ilham vermek istiyorum ve onlara ‘Ben başardıysam, siz de başarabilirsiniz’ demeye çalışıyorum.” CMS Deneyi, CERN tarafından 2008 yılında başlatılan ve pozitif yüklü atom parçacıklarının çarpışmalarının izlerini ve enerjilerini ölçen beş deneyden biridir. Büyük bir mıknatıs içeren deney düzeneği, 15 metre yüksekliği ve 12.500 ton ağırlığıyla yeraltında bulunmaktadır. Bu düzeneği kullanarak, yeni fiziksel kanıtlar keşfedilebilmekte ve diğer çarpışma deneylerine kıyasla daha yüksek enerji seviyelerine erişilebilmektedir. Ayrıca, evrende var olan en küçük nesneyi gözlemlemek için tasarlanan bu düzenek, parçacıkların 3 boyutlu görüntülerini elde edebilme yeteneğine sahiptir. Işık hızının üstünde hareket eden iki protonun çarpıştırılmasının ardından, ortaya çıkan parçacıklar görüntülenebilmektedir. Ertorer, “Bu düzenek, büyük bir fotoğraf makinesi gibi düşünülebilir” diyor.