Hatay depreminde binden fazla kişi hayatını kaybetti. Depremin ardından, Rönesans Rezidans olarak anılan bir yapıda yakalanan 58 yaşındaki Cemile İncili, enkazın 2. gününde kurtarıldı. İncili, yeniden yaşama dönmesinin ardından, ablası Mevlüde ve yeğeni Mehmet Şükrü İncili’nin gelecek haberini umutla bekliyor. Ancak, bir yıl geçmesine rağmen, ablası ve yeğeninden hala hiçbir haber alınamadı. İncili, ablasının ve yeğeninin bir mezarı olmasını istiyor.

Cemile İncili, rezidansın yıkılması sonrasında yaşadıklarını anlatırken, “Bir yerde sıkışıp kaldım. Yeğenim ‘hala iyi misiniz’ diye seslendi. ‘Biz iyiyiz’ dedim, çünkü ablamın sesini duyabiliyordum. Yeğenim, ‘hala nefes alamıyorum, zorlanıyorum’ dedi. Ben ‘sesimizi duyan kimse yok mu’ diye bağırıyordum. O sırada ablam ve yeğenim ‘çok bağırma, oksijenini bitirme’ diye seslendiler. Yeğenim nefes alamıyordu ve ablam inliyordu. Yeğenimin sesini duyamamaya başladım. Sağ elimi zor oynatabiliyordum. Tahtaya vurup ses çıkardım. Sesimi duyup kurtardılar” dedi.

İncili, enkaz altından 2 gün sonra kurtulmasına rağmen, ablası ve yeğeninden hala hiçbir haber alamamış olmanın acısını dile getirerek, “Onların sesleriyle iki gün enkazın altında kalmak, inanın bulamadığım her günden daha fazla acı veriyor. Ben kurtuldum ama yeğenim ve ablamdan hiçbir haber yok. İzlerine rastlamıyorum. Onların hayatta olup olmadıkları ya da kurtulup kurtulmadıklarıyla ilgili hiçbir bilgi edinemiyorum. Tüm hastaneleri araştırdık, ama hiçbir bilgiye ulaşamadık. 1 yıl geçti, ama hala onları bulamadım. Onları bulmak istiyorum. Bir mezarları olsun istiyorum. Kurtulduğum için sevinemiyorum, çünkü sevdiklerimi bulamıyorum” şeklinde konuştu.